Het ribkraakbeen zijn segmenten van kraakbeen die het borstbeen met de ribben verbinden en helpen om de ribben naar voren te bewegen. Dit kraakbeen draagt ook bij aan de elasticiteit binnen de wanden van de thorax, waardoor de borstkas kan uitzetten tijdens het ademen. Er zijn twaalf secties van het ribkraakbeen. Elk heeft twee kraakbeenderen, ledematen en randen. Zeven paar ribkraakbeen zijn verbonden met het borstbeen. Twee van de delen van het ribkraakbeen zijn puntig en eindigen in de wanden van de buik. Drie paar ribkraakbeen zijn gearticuleerd (verbonden) met de voorgaande ribben. De voorste (voorste) oppervlakken zijn convex, terwijl de achterste (achterste) oppervlakken concaaf zijn. De grenzen zijn superieur en inferieur van aard. Het bovenste gedeelte is concaaf, terwijl het inferieure convex is. De elfde en twaalfde ribkraakbeensegmenten zijn puntig en vrij van aanhechtingen. Zodra een persoon de leeftijd van 65 jaar en ouder bereikt, wordt zijn ribkraakbeen vatbaar voor oppervlakkige ossificatie of verharding tot een benige substantie.
