Mensen met angst zijn maar al te bekend met dit fenomeen. Dus, wat kunt u eraan doen?
Heb je je ooit overweldigd gevoeld door het idee iets te doen dat schijnbaar heel eenvoudig te doen is? Heeft een taak ooit dag in dag uit op je gedrukt en blijft je in je gedachten, maar kun je jezelf er nog steeds niet toe brengen om het af te maken?
Mijn hele leven lang waren de antwoorden op deze vragen ja, maar ik begreep niet waarom. Dit was nog steeds waar, zelfs nadat ik een diagnose van paniekstoornis had gekregen.
Zeker, door medicijnen te gaan en coping-technieken te leren, heb ik over de hele linie geholpen. Maar dit probleem bleef zich voordoen zonder duidelijke reden. Het kwam op als iets sterker dan luiheid. Deze ogenschijnlijk kleine taken voelden soms ronduit onmogelijk.
Toen, vorig jaar, kreeg het gevoel dat ik nooit kon begrijpen een naam die precies beschreef hoe ik me voelde, elke keer dat het zich voordeed: de onmogelijke taak.
Wat is de ‘onmogelijke taak’?
Bedacht door M. Molly Backes op Twitter in 2018, beschrijft de term hoe het voelt wanneer een taak onmogelijk lijkt om uit te voeren, hoe gemakkelijk het theoretisch ook zou moeten zijn. Naarmate de tijd verstrijkt en de taak onvoltooid blijft, neemt de druk toe terwijl het onvermogen om het te doen vaak blijft bestaan.
"Noodzakelijke taken worden overweldigend, en schuldgevoel en schaamte over de onvoltooide taak maken de taak alleen maar groter en moeilijker", vertelt Amanda Seavey, erkend psycholoog en oprichter van Clarity Psychological Wellness.
Dus waarom ervaren sommige mensen de onmogelijke taak, terwijl anderen misschien versteld staan van het bestaan ervan?
"Het heeft te maken met een gebrek aan motivatie, wat zowel een symptoom als een bijwerking is van sommige antidepressiva", vertelt Aimee Daramus, PsyD, aan Healthline.
"Je zou ook iets soortgelijks kunnen vinden, maar om verschillende redenen, bij mensen met traumatisch hersenletsel, traumatische stressstoornissen (inclusief PTSD) en dissociatieve stoornissen, die een verstoring van geheugen en identiteit met zich meebrengen", zegt Daramus. "Maar het is vooral hoe mensen met een depressie de moeilijkheid beschrijven die ze hebben bij het uitvoeren van zeer eenvoudige taken."
De grens tussen normale luiheid en de ‘onmogelijke taak’
Als je het grootste deel van mijn leven bent zoals ik was, dit meemaakte zonder te begrijpen waarom, is het maar al te gemakkelijk om op jezelf neer te zitten of je lui te voelen vanwege je gebrek aan motivatie. Maar als ik de onmogelijke taak ervaar, is het niet dat ik iets niet wil doen of niet de moeite kan nemen om actie te ondernemen.
In plaats daarvan, simpel gezegd, voelt het alsof dat ding het moeilijkste ter wereld zou zijn. Dat is op geen enkele manier luiheid.
Zoals Daramus uitlegt: "We hebben allemaal dingen die we niet willen doen. We houden niet van ze. De onmogelijke taak is anders. Misschien wil je het doen. Je zou het kunnen waarderen of er zelfs van genieten als je niet depressief bent. Maar je kunt gewoon niet opstaan en het doen. "
Voorbeelden van de onmogelijke taak kunnen zijn: een wanhopig verlangen hebben naar een schone kamer, maar het gevoel hebben niet eens je bed op te kunnen maken, of wachten tot er post arriveert en de wandeling naar de brievenbus als dat eenmaal zo is, veel te lang lijken.
Toen ik opgroeide, vroegen mijn ouders me dingen te doen zoals een afspraak met een dokter maken of de afwas doen. Ik had geen manier om onder woorden te brengen hoe onmogelijk deze verzoeken soms konden voelen.
Hoewel degenen die de onmogelijke taak zelf niet hebben meegemaakt, misschien moeite hebben het te begrijpen, is het opmerkelijk om te kunnen benoemen wat ik voel aan anderen.
In alle eerlijkheid is het overwinnen van de onmogelijke taak echter grotendeels te danken aan het loslaten van de schuld die ik vroeger voelde. Ik kan dit nu zien als een ander symptoom van mijn psychische aandoening - in plaats van als een karakterfout - waardoor ik er op een nieuwe, oplossingsgerichte manier doorheen kan werken.
Zoals bij elk symptoom van een psychische aandoening, zijn er verschillende technieken die kunnen helpen om het te beheersen. Wat voor de een werkt, werkt misschien niet zo goed voor een ander.
Manieren om de onmogelijke taak te overwinnen
Hier zijn zeven tips die u volgens Daramus kunnen helpen:
- Splits het indien mogelijk op in kleinere taken. Als je een paper hebt om te schrijven, schrijf dan voorlopig slechts een of twee alinea's, of stel een timer in voor een korte periode. Je kunt in twee minuten verrassend veel opruimen.
- Combineer het met iets leukers. Speel muziek en rock uit terwijl u uw tanden poetst, of bel terug terwijl u zich nestelt met een huisdier.
- Beloon jezelf daarna. Maak van Netflix de beloning voor een paar minuten opruimen.
- Als je vroeger van de onmogelijke taak genoot, blijf dan een tijdje zitten en probeer je te herinneren hoe het voelde om ervan te genieten. Hoe voelde je lichaam aan? Wat waren uw gedachten toen? Hoe voelde het emotioneel? Kijk of je een beetje van dat gevoel kunt terugkrijgen voordat je het probeert.
- Wat is het ergste dat kan gebeuren als je het vandaag laat gaan? Soms voelt het opmaken van het bed geweldig omdat het er schoon en mooi uitziet. Soms helpt het echter meer om te beseffen dat uw waarde als persoon niet gebonden is aan het opmaken van het bed.
- Betaal iemand om een taak uit te voeren, of ruil taken met iemand. Kun je boodschappen laten bezorgen als je niet kunt winkelen? Kun je de klusrotatie voor de week veranderen met een kamergenoot?
- Vraag om ondersteuning. Als iemand je gezelschap houdt terwijl je het doet, zelfs als hij aan de telefoon is, kan dit een verschil maken. Dit heeft me echt geholpen als het gaat om dingen als afwassen of de was doen. U kunt ook de steun zoeken van een therapeut of goede vriend.
“Probeer de taak die voorhanden is op te splitsen in kleine stapjes. Gebruik aanmoedigende in plaats van veroordelende taal met jezelf. Geef uw [geestelijke gezondheidstoestand] een naam en identificeer deze wanneer deze uw leven beïnvloedt ”, zegt Seavey.
Je kunt ook "The Impossible Game" proberen, dat Steve Hayes, PhD, beschrijft in Psychology Today: merk je innerlijke weerstand op, voel het ongemak en onderneem dan zo snel mogelijk actie. Voor het gemak kan het handig zijn om dit eerst op kleine dingen uit te proberen voordat u het tegen de onmogelijke taak uitprobeert.
Aan het eind van de dag is het belangrijk om te weten dat je niet ‘lui’ bent
"Vriendelijk en medelevend zijn voor jezelf en je ervaring is van cruciaal belang", zegt Seavey. "Pas op voor zelfbeschuldiging en zelfkritiek, die de taak waarschijnlijk alleen maar moeilijker zullen maken."
"Met andere woorden, [onthoud dat] het probleem niet jij bent, het is de [geestelijke gezondheidstoestand]", voegt ze eraan toe.
Sommige dagen zijn misschien gemakkelijker om het te overwinnen dan andere, maar als je er een naam voor hebt en weet dat je niet de enige bent, dan voelt het net iets meer mogelijk.
Sarah Fielding is een schrijver uit New York City. Haar artikelen zijn verschenen in Bustle, Insider, Men’s Health, HuffPost, Nylon en OZY, waar ze betrekking heeft op sociale rechtvaardigheid, geestelijke gezondheid, gezondheid, reizen, relaties, entertainment, mode en eten.
-and-cervical-cancer.jpg)
