Vlees: goed of slecht?

Vlees is een zeer controversieel voedingsmiddel.

Aan de ene kant is het een hoofdbestanddeel van veel diëten en een geweldige bron van eiwitten en belangrijke voedingsstoffen.

Aan de andere kant geloven sommige mensen dat het eten ervan ongezond, onethisch en onnodig is.

Dit artikel gaat uitgebreid in op de gezondheidsvoordelen en mogelijke risico's van het eten van vlees.

Wat is vlees?

Vlees is het vlees van dieren dat mensen bereiden en consumeren als voedsel.

In de Verenigde Staten en veel andere landen verwijst de term voornamelijk naar het spierweefsel van zoogdieren en vogels. Het wordt meestal geconsumeerd als biefstuk, karbonades, ribben of gebraden, of in gemalen vorm.

In het verleden werd slachtafval - inclusief lever, nieren, hersenen en darmen - in de meeste culturen algemeen gegeten. De meeste westerse diëten sluiten het nu echter uit.

Niettemin blijft slachtafval populair in sommige delen van de wereld, vooral onder traditionele samenlevingen. Veel lekkernijen zijn ook op orgelbasis.

Foie gras wordt gemaakt van eenden- of ganzenlever. Zwezerik zijn thymusklieren en alvleesklier, terwijl menudo een soep is die pens (maag) bevat.

Tegenwoordig is het meeste vlees wereldwijd afkomstig van gedomesticeerde dieren die op boerderijen zijn grootgebracht, voornamelijk grote industriële complexen die vaak duizenden dieren tegelijk huisvesten.

In sommige traditionele culturen blijft het jagen op dieren echter het enige middel om het te verkrijgen.

Samenvatting Vlees verwijst naar de spieren of organen van een dier die als voedsel worden geconsumeerd. In de meeste delen van de wereld is het afkomstig van dieren die op grote industriële boerderijen zijn grootgebracht.

Verschillende soorten

Vleessoorten worden gecategoriseerd op basis van hun dierlijke bron en hoe ze worden bereid.

rood vlees

Dit is afkomstig van zoogdieren en bevat meer van het ijzerrijke eiwit myoglobine in het weefsel dan wit vlees. Voorbeelden zijn:

• slachtvee)
• varkensvlees (varkens en varkens)
• lam
• kalfsvlees (kalveren)
• geit
• wild, zoals bizons, elanden en hertenvlees (herten)

wit vlees

Dit is over het algemeen lichter van kleur dan rood vlees en komt van vogels en klein wild. Voorbeelden zijn:

• kip
• kalkoen
• eend
• gans
• wilde vogels, zoals kwartels en fazanten

Verwerkt vlees

Verwerkt vlees is gemodificeerd door zouten, zouten, roken, drogen of andere processen om het te behouden of de smaak te verbeteren. Voorbeelden zijn:

• hotdogs
• worst
• spek
• vleeswaren, zoals bologna, salami en pastrami
• schokkerig

Samenvatting Vlees is afkomstig van een verscheidenheid aan dieren en wordt geclassificeerd als rood of wit, afhankelijk van de bron. Verwerkte producten zijn aangepast met toevoegingen om de smaak te verbeteren.

Voedingsstoffen in vlees

Mager vlees wordt beschouwd als een uitstekende eiwitbron. Het bevat na het koken ongeveer 25-30% proteïne per gewicht.

Een portie gekookte kipfilet van 100 gram bevat ongeveer 31 gram eiwit. Dezelfde portie mager rundvlees bevat ongeveer 27 gram.

Dierlijk eiwit is een compleet eiwit, wat betekent dat het alle negen essentiële aminozuren bevat.

Een portie mager rundvlees van 100 gram levert:

• Calorieën: 205
• Eiwit: ongeveer 27 gram
• Riboflavine: 15% van de dagelijkse waarde (ADH)
• Niacine: 24% van de ADH
• Vitamine B6: 19% van de ADH
• Vitamine B12: 158% van de ADH
• Niacine: 24% van de ADH
• Fosfor: 19% van de ADH
• Zink: 68% van de ADH
• Selenium: 36% van de ADH

De voedingsprofielen van ander spiervlees zijn vergelijkbaar, hoewel ze minder zink bevatten. Interessant is dat varkensvlees vooral veel vitamine thiamine bevat. Varkenskoteletten leveren 78% van de ADH voor thiamine per portie van 157 gram.

Lever en andere organen bevatten ook veel vitamine A, vitamine B12, ijzer en selenium. Ze zijn ook een uitstekende bron van choline, een belangrijke voedingsstof voor de gezondheid van hersenen, spieren en lever.

Kortom: Vlees is een uitstekende bron van eiwitten en verschillende vitamines en mineralen, waaronder vitamine B12, niacine en selenium.

Kookmethoden en effecten op kankerverwekkende stoffen

Het op bepaalde manieren koken en bereiden van vlees kan een negatieve invloed hebben op uw gezondheid.

Wanneer ze op hoge temperaturen worden gegrild, gebarbecued of gerookt, komt er vet vrij en druppelt het op hete kookoppervlakken.

Hierdoor ontstaan ​​giftige verbindingen, polycyclische aromatische koolwaterstoffen (PAK's) genaamd, die kunnen rijzen en in het vlees kunnen sijpelen.

PAK's zijn kankerverwekkend, wat betekent dat ze kanker kunnen veroorzaken. Door echter rook tot een minimum te beperken en druipresten snel weg te vegen, kan de PAK-vorming tot wel 89% worden verminderd.

Heterocyclische aromatische aminen (HAA's), waarvan de meeste kankerverwekkend zijn gebleken in langdurige dierstudies, worden gevormd wanneer vlees wordt verwarmd tot hoge temperaturen, wat resulteert in een donkere korst.

Er is waargenomen dat HAA-niveaus stijgen tijdens langere kooktijden en wanneer vlees dagenlang in de koelkast wordt bewaard of gerijpt in de koelkast.

Bovendien zijn nitraten additieven in vleeswaren die voorheen als kankerverwekkend werden beschouwd, maar nu als onschadelijk of zelfs heilzaam worden beschouwd.

Onderzoekers zijn het echter niet eens over de vraag of vergelijkbare additieven die bekend staan ​​als nitrieten (met een "i") het risico op kanker verhogen.

Kortom: Door voedsel op hoge temperaturen of gedurende lange perioden te koken, kan de productie van giftige bijproducten die kanker veroorzaken, toenemen.

Vlees en kanker

Veel mensen beweren dat het eten van vlees het risico op kanker verhoogt. Dit hangt echter waarschijnlijk af van het soort dat u eet en hoe het wordt gekookt.

Is rood vlees slecht?

Sommige observationele studies koppelen een hoge inname van rood vlees aan verschillende soorten kanker, waaronder spijsverteringskanaal-, prostaat-, nier- en borstkanker.

In bijna elke studie was de associatie echter tussen kanker en doorbakken vlees, PAK's of HAA's, in plaats van rood vlees zelf. Deze onderzoeken geven aan dat koken op hoge temperatuur een zeer sterk effect had.

Van alle kankers heeft darmkanker de sterkste associatie met de inname van rood vlees, met tientallen onderzoeken die een verband melden.

Afgezien van enkele onderzoeken die geen onderscheid maakten tussen kookmethode en verwerkt en niet-verwerkt vlees, lijkt het verhoogde risico vooral op te treden bij een hogere inname van verwerkt en doorbakken vlees.

In een analyse uit 2011 van 25 onderzoeken concludeerden onderzoekers dat er onvoldoende bewijs was om een ​​verband tussen rood vlees en darmkanker te ondersteunen.

Andere factoren die het risico op kanker kunnen beïnvloeden

Terwijl rood vlees gekookt bij hoge temperaturen het risico op kanker kan verhogen, lijkt wit vlees dit effect niet te hebben. Een studie toonde zelfs aan dat de consumptie van pluimvee verband hield met een verminderd risico op darmkanker, zelfs als het gekookt werd tot het punt van verkoling.

Dier- en observationele studies suggereren dat, naast giftige verbindingen die worden aangemaakt tijdens koken op hoge temperatuur, heem-ijzer dat in rood vlees wordt aangetroffen een rol kan spelen bij de ontwikkeling van darmkanker.

Bovendien geloven sommige onderzoekers dat verwerkt vlees mogelijk kan leiden tot ontstekingen in de dikke darm die het risico op kanker verhogen.

In één onderzoek verminderde het toevoegen van calcium of vitamine E aan gezouten vlees de hoeveelheid giftige eindproducten in de ontlasting van mensen en ratten. Bovendien bleken deze voedingsstoffen de voorstadia van colonlaesies bij de ratten te verbeteren.

Het is belangrijk om te beseffen dat, omdat deze onderzoeken observationeel zijn, ze alleen een verband laten zien en niet kunnen bewijzen dat rood of bewerkt vlees kanker veroorzaakt.

Het lijkt echter verstandig om uw consumptie van bewerkt vlees te beperken. Als u ervoor kiest om rood vlees te eten, gebruik dan zachtere kookmethodes en vermijd verbranding.

Samenvatting Observationele studies hebben een verband aangetoond tussen doorbakken of bewerkt vlees en een verhoogd risico op kanker, met name darmkanker.

Vlees- en hartaandoeningen

Verschillende grote observationele onderzoeken naar vleesinname en hartaandoeningen hebben een verhoogd risico gevonden bij verwerkte producten. Slechts één studie vond alleen een zwakke associatie voor rood vlees.

In 2010 voerden onderzoekers een enorme review uit van 20 onderzoeken waaraan meer dan 1,2 miljoen mensen deelnamen. Ze ontdekten dat het consumeren van verwerkt - maar niet rood - vlees het risico op hart- en vaatziekten met 42% leek te verhogen.

Deze onderzoeken bewijzen echter niet dat een hoge inname van verwerkt vlees hartaandoeningen veroorzaakt. Ze laten alleen een associatie zien.

Sommige gecontroleerde onderzoeken hebben aangetoond dat frequente vleesconsumptie, inclusief vetrijke variëteiten, een neutraal of positief effect heeft op risicofactoren voor hartziekten.

Kortom: Bewerkt vlees is in sommige onderzoeken in verband gebracht met hartaandoeningen, terwijl gecontroleerde onderzoeken hebben aangetoond dat vlees een neutraal of gunstig effect kan hebben.

Vlees en diabetes type 2

Verschillende grote onderzoeken hebben ook een verband aangetoond tussen verwerkt of rood vlees en diabetes type 2.

Een overzicht van 3 onderzoeken wees uit dat het dagelijks consumeren van meer dan een halve portie rood vlees het risico op het ontwikkelen van diabetes binnen 4 jaar met 30% verhoogde, deels gerelateerd aan gewichtstoename.

Het is echter mogelijk dat degenen die diabetes ontwikkelden, zich bezighielden met ongezonde voedingsgewoonten, zoals het consumeren van te veel geraffineerde koolhydraten, het eten van te weinig groenten of gewoon te veel eten in het algemeen.

Studies tonen aan dat koolhydraatarme diëten, die vaak veel vlees bevatten, de bloedsuikerspiegel en andere diabetesmarkers verlagen.

Samenvatting Sommige observationele studies laten een verband zien tussen rood en vleeswaren en een verhoogd risico op diabetes. Dit kan echter ook afhangen van andere voedingsfactoren.

Vlees, gewichtsbeheersing en zwaarlijvigheid

Verschillende observationele studies koppelen een hoge inname van rood en bewerkt vlees aan obesitas.

Dit omvat een overzicht van 39 onderzoeken met gegevens van meer dan 1,1 miljoen mensen.

De resultaten van individuele onderzoeken liepen echter sterk uiteen.

In één onderzoek ontdekten onderzoekers dat hoewel er een verband was tussen frequente consumptie van rood vlees en obesitas, mensen die de grootste hoeveelheden aten, ook ongeveer 700 calorieën meer per dag binnenkregen dan degenen die kleinere hoeveelheden aten.

Nogmaals, deze onderzoeken zijn observationeel en houden geen rekening met andere soorten en hoeveelheden voedsel die regelmatig worden geconsumeerd.

Hoewel rood vlees vaak in verband wordt gebracht met zwaarlijvigheid en gewichtstoename, terwijl wit vlees dat niet is, vond een gecontroleerde studie geen verschil in gewichtsveranderingen bij mensen met overgewicht die gedurende 3 maanden rundvlees, varkensvlees of kip moesten eten.

Een ander onderzoek bij mensen met prediabetes wees uit dat gewichtsverlies en verbeteringen in de lichaamssamenstelling vergelijkbaar waren bij degenen die diëten gebruikten op basis van dierlijke of plantaardige eiwitten.

Het consumeren van vers, heel voedsel lijkt het gewichtsverlies ten goede te komen, ongeacht of er vlees wordt geconsumeerd.

In één onderzoek volgden 10 postmenopauzale vrouwen met obesitas een onbeperkt paleodieet dat 30% calorieën bevatte uit voornamelijk dierlijke eiwitten, waaronder vlees. Na 5 weken was het gewicht met 4,5 kg afgenomen en het buikvet met gemiddeld 8% afgenomen.

Samenvatting Hoewel sommige observationele studies de inname van rood en bewerkt vlees in verband hebben gebracht met obesitas, is de algehele calorie-inname de sleutel. Gecontroleerde onderzoeken hebben aangetoond dat gewichtsverlies kan optreden ondanks een hoge vleesinname.

Voordelen van het eten van vlees

Vlees eten heeft verschillende gezondheidsvoordelen:

• Verminderde eetlust en verhoogd metabolisme. Veel onderzoeken hebben aangetoond dat eiwitrijke diëten met vlees de stofwisseling verhogen, honger verminderen en volheid bevorderen.
• Behoud van spiermassa. De inname van dierlijke eiwitten is consequent gekoppeld aan een grotere spiermassa. In één onderzoek bij oudere vrouwen verhoogde het eten van rundvlees de spiermassa en verminderde de markers van ontsteking.
• Sterkere botten. Dierlijk eiwit kan de botdichtheid en sterkte verbeteren. In één onderzoek hadden oudere vrouwen met de hoogste inname van dierlijke eiwitten een 69% verminderd risico op heupfracturen.
• Betere ijzeropname. Vlees bevat heem-ijzer, dat je lichaam beter opneemt dan niet-heem-ijzer uit planten.

Kortom: Vlees heeft voordelen voor de gezondheid van spieren en botten, eetlust, metabolisme en ijzerabsorptie.

Ethische en ecologische perspectieven

Sommige mensen kiezen ervoor geen vlees te eten omdat ze niet geloven in het doden van dieren voor voedsel terwijl er andere manieren zijn om in hun voedingsbehoeften te voorzien.

Anderen hebben er bezwaar tegen dat dieren worden grootgebracht in grote, industriële complexen die soms fabrieksboerderijen worden genoemd.

Deze boerderijen zijn overvol en geven dieren vaak niet voldoende beweging, zonlicht of bewegingsruimte. Om infectie te voorkomen, krijgt vee vaak antibiotica, wat kan leiden tot antibioticaresistentie.

Veel dieren krijgen steroïde hormonen zoals oestrogeen, progesteron en testosteron om de groei te versnellen. Dit roept extra gezondheids- en ethische zorgen op.

De milieueffecten van de bio-industrie zijn ook bekritiseerd, met name het afval dat wordt geproduceerd tijdens het fokken en slachten, evenals de hoge kosten van de productie van graan op basis van vlees.

Gelukkig zijn er alternatieven. U kunt kleine boerderijen steunen die dieren op een humane manier grootbrengen, geen antibiotica of hormonen gebruiken en dieren van natuurlijke voeding voorzien.

Samenvatting Sommigen hebben bezwaar tegen het doden van dieren voor voedsel, onmenselijke omstandigheden op industriële boerderijen of de milieueffecten van het houden van vee.

Hoe u voordelen kunt maximaliseren en negatieve effecten kunt minimaliseren

Hier leest u hoe u ervoor kunt zorgen dat u vlees eet op een manier die het gezondst is voor u en de planeet:

• Kies niet-verwerkte producten. Onbewerkt vlees is altijd gezonder voor u dan bewerkte soorten.
• Probeer orgelvlees eens. Voeg orgaanvlees toe aan uw dieet om te profiteren van hun hoge gehalte aan voedingsstoffen.
• Minimaliseer koken op hoog vuur. Als u grilt, barbecuet of een andere methode op hoog vuur gebruikt, veeg dan het gemorste vet meteen weg en vermijd te gaar worden of verkolen.
• Eet onverwerkt, plantaardig voedsel. Deze bevatten veel vezels, bevatten waardevolle antioxidanten en helpen om uw dieet goed uitgebalanceerd te maken.
• Kies biologisch vlees van kleine boerderijen. Dit is milieuvriendelijker en ethisch beter.
• Selecteer grasgevoerd rundvlees. Runderen die een natuurlijk dieet van gras eten - in plaats van graan - produceren vlees dat hoger is in gezonde omega-3-vetzuren en antioxidanten.

Samenvatting Om de voordelen te maximaliseren en de risico's te minimaliseren, kiest u niet-verwerkt vlees, vermijdt u koken op hoge temperatuur, neemt u plantaardig voedsel op in uw dieet en kiest u waar mogelijk biologisch of grasgevoerd.

het komt neer op

Onverwerkt en goed gekookt vlees bevat veel voedingsstoffen en kan enkele gezondheidsvoordelen hebben. Als u graag vlees eet, is er geen dwingende gezondheids- of voedingsreden om te stoppen.

Als u echter niet het juiste gevoel heeft bij het eten van dieren, kunt u ook gezond blijven door een uitgebalanceerd vegetarisch dieet te volgen.

Of je vlees eet, is uiteindelijk een persoonlijke keuze.